گاز آرگون چیست :
گاز آرگون (Argon) یکی از گازهای نجیب است که در صنعت جوشکاری به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود. به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد آرگون، گازآرگون در بسیاری از فرآیندهای جوشکاری، به ویژه جوشکاری تیگ (TIG) و میگ (MIG) کاربرد دارد. این گاز بی‌اثر به ایجاد جو محافظ در اطراف جوش کمک می‌کند و از واکنش‌های نامطلوب با هوا جلوگیری می‌کندعنصر آرگون با نشان Ar و عدداتمی 18 در جدول تناوبی یافت می شود .
گاز آرگون ۰٫۹۳۴٪ حجمی و ۱٫۲۸۸٪ جرمی اتمسفر زمین را تشکیل می‌دهد ، به همین دلیل در صنعت، هوا ماده اولیه برای تهیه آرگون خالص است.
گاز آرگون معمولاً به روش تقطیر جزء به جزء، جداسازی می‌شود.
استفاده
کاربرد گاز آرگون : گاز آرگون اغلب با گازهای دی اکسید کربن ، اکسیژن، هلیوم ، هیدروژن و نیتروژن به منظور افزایش ثبات قوس و بهبود ویژگی های جوشکاری قوس فلزی ترکیب می شود.
دیگر کاربردهای این گاز عبارتند از:
برای حفظ ایمنی و کارایی، نگهداری صحیح سیلندرهای آرگون بسیار مهم است:
نگهداری در مکان خشک و خنک: سیلندرها گازهای خلوص بالا باید در محیط‌های خشک و خنک و دور از منابع حرارتی نگهداری شوند.
بازرسی دوره‌ای: سیلندرها باید به‌طور منظم از نظر نشتی، خوردگی و خرابی بازرسی شوند.
استفاده از تجهیزات ایمنی: هنگام استفاده از سیلندرها، باید از تجهیزات ایمنی مانند دستکش و عینک محافظ استفاده شود.
حمل و نقل ایمن: سیلندرها باید به‌صورت عمودی حمل شوند و با استفاده از گیره‌ها و زنجیرهای مناسب ایمنی به محل‌های مخصوص حمل و نقل متصل شوند.
مطالعه بیشتر: گاز آرگون چیست انواع کاربرد گاز آرگون و مشخصات و خطرات آن
مشخصات فنی
گاز آرگون ۰٫۹۳۴٪ حجمی و ۱٫۲۸۸٪ جرمی اتمسفر زمین را تشکیل می‌دهد ، به همین دلیل در صنعت، هوا ماده اولیه برای تهیه آرگون خالص است.
گاز آرگون معمولاً به روش تقطیر جزء به جزء، جداسازی می‌شود.
نحوه تولید گاز آرگون:
تقطیر هوای مایع:
روش اصلی و رایج برای تولید گاز آرگون، تقطیر هوای مایع است. هوا شامل حدود 0.93 درصد آرگون است و این مقدار قابل توجهی از گاز آرگون را فراهم می‌کند. مراحل تولید آرگون از طریق تقطیر هوای مایع عبارتند از:
•• تصفیه هوا : ابتدا هوای محیط از ذرات معلق و ناخالصی‌ها تصفیه می‌شود.
•• فشرده‌سازی و خنک‌سازی : هوای تصفیه شده تحت فشار قرار گرفته و سپس تا دمای بسیار پایین (نزدیک به -200 درجه سانتی‌گراد) خنک می‌شود تا به حالت مایع درآید.
••تقطیر جزء به جزء : در این مرحله، هوای مایع در برج‌های تقطیر قرار می‌گیرد. هر گاز در دمای خاصی تبخیر می‌شود. نیتروژن در دمای حدود -196 درجه سانتی‌گراد تبخیر می‌شود و اکسیژن در دمای حدود -183 درجه سانتی‌گراد. آرگون که نقطه جوش آن بین این دو قرار دارد، به صورت مایع در بین این دو بخش جدا می‌شود.
•• جداسازی نهایی : برای جداسازی کامل آرگون از نیتروژن و اکسیژن، از برج‌های تقطیر اضافی استفاده می‌شود تا خلوص بالایی از آرگون به دست آید.
••جداسازی غشایی : این روش نسبتاً جدیدتر است و از غشاهای ویژه‌ای برای جداسازی آرگون از هوا استفاده می‌کند. این غشاها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که اجازه عبور برخی گازها مانند نیتروژن و اکسیژن را می‌دهند ولی آرگون را جدا می‌کنند.
•• جاذب‌های شیمیایی : در این روش، از جاذب‌های شیمیایی خاصی برای جذب آرگون از مخلوط گازی استفاده می‌شود. این جاذب‌ها معمولاً با تغییرات دما و فشار، آرگون را جذب و سپس آزاد می‌کنند.