گاز محافظ اغلب نقش مهمی در بهره وری و کیفیت جوش ایفا می کند. انتخاب صحیح گاز محافظ نتایج جوشکاری شما را کیفیت می بخشد. نه تنها گازهای محافظ از فلز جوشکاری شده در برابر اثرات اکسیژن و نیتروژن در جو محافظت می نماید، بلکه آنها می توانند اثرات مثبتی بر خواص فلز جوشکاری شده مانند قدرت ، مقاومت در برابر خوردگی و سختی داشته باشند.همچنین گازهای محافظ می توانند بهره وری خود را با شتاب فرآیند جوشکاری و به حداقل رساندن میزان ترشحات افزایش دهند.
گاز محافظ می تواند بی اثر و یا فعال باشد .
Usage
آرگون
آرگون اغلب با گازهای دی اکسید کربن ، اکسیژن، هلیوم ، هیدروژن و نیتروژن به منظور افزایش ثبات قوس و بهبود ویژگی های جوشکاری قوس فلزی ترکیب می شود.
اکسیژن
اکسیژن به عنوان یک گاز برش پلاسما استفاده می شود، گاز کمکی در برش لیزری، و گاهی در مقادیر کم به گازهای محافظ برای جوشکاری کربن و فولاد ضد زنگ اضافه می شود.
دی اکسید کربن
دی اکسید کربن اغلب با آرگون برای جلوگیری از آلودگی هوای پیرامون فلز مذاب در جوشکاری قوسی( GMAW ) به عنوان یک گاز محافظ استفاده می شود.
هلیوم
با هدایت حرارتی بالا ، هلیوم محافظ فلز مذاب در برابر اکسیداسیون و زمانی که افزایش حرارت در طول جوشکاری فلزات مانند آلومینیوم، فولاد ضد زنگ ، مس و برخی از آلیاژهای منیزیم موردنیاز است، مورد استفاده قرار می گیرد.
هیدروژن
در ترکیب با آرگون برای جوشکاری فولاد ضد زنگ به دلیل ویژگی محافظت در برابر اکسیداسیون استفاده می شود.